W 63 rocznicę powstania batalionów żołnierzy-górników

Po mszy w której uczestniczył poczet sztandarowy 1 Lęborskiego batalionu zmechanizowanego im. gen. Jerzego Jastrzębskiego, pod tablicą poświęconą pamięci żołnierzy-górników, którzy w okresie powojennym w ramach tzw. zastępczej służby wojskowej wcielani byli do batalionów pracy w kopalniach węgla kamiennego, rud uranu i kamieniołomach delegacje władz miejskich i powiatowych, organizacji, mieszkańcy i goście złożyli wiązanki kwiatów i zapalili znicze.

W latach 1949-59 około 200 tys. młodych mężczyzn uznanych za „element niepewny politycznie" trafiło do przymusowej pracy w ciężkich, niebezpiecznych warunkach. Szacuje się, że co najmniej 1000 żołnierzy górników zginęło podczas wykonywania pracy, a kilka tysięcy utraciło zdrowie.
Tragiczna historia tych ludzi przez lata skazana była na zapomnienie. Dopiero po 1989 roku zaistniały w Polsce warunki do ujawnienia wielu tzw. białych plam w najnowszej, powojennej historii kraju. Pojawiły się pierwsze publikacje o batalionach pracy i żołnierzach-górnikach.

Dziś ci, którzy żyją, starają się upowszechniać wiedzę i pamięć o tamtych czasach, o losach swoich i kolegów, którzy zginęli w pracy lub nie doczekali zmian w Polsce. Skupieni w Związku Represjonowanych Żołnierzy-Górników, starają się dokumentować informacje i dane dotyczące tamtych, tragicznych czasów i wydarzeń oraz upamiętniać tę szczególną formację żołnierską m.in. poprzez pamiątkowe tablice, jak w Lęborku.