Patriotyczne bieganie w Parku Chrobrego z okazji Narodowego Dnia Pamięci Żołnierzy Wyklętych

140 uczestników stanęło dziś przed południem w Parku Chrobrego na starcie I Patriotycznego Biegu im. rotmistrza Jana Skorba. Bieg dla dzieci, młodzieży oraz osób dorosłych odbył się 1 marca w ramach obchodów Narodowego Dnia Pamięci Żołnierzy Wyklętych. Start i metę zlokalizowano pod Wieżą Ciśnień. Dzieci i młodzież do 16 roku życia miały do przebiegnięcia 400 metrów, starsi 1800 metrów w tym podbieg schodami pod Wieżę Ciśnień. Nad patriotyczno - rekreacyjnym biegiem honorowy patronat objął burmistrz Lęborka Jarosław Litwin.

- Miło mi wszystkich przywitać na I Patriotycznym Biegu im. rotmistrza Jana Skorba. Dlatego tutaj? Chcemy, by w Lęborku upamiętnianie ważnych dla Polaków świąt i rocznic odbywało się w atrakcyjnej formie dla wszystkich pokoleń. Stąd pomysł na ten bieg w ramach obchodzonego dziś Narodowego Dnia Pamięci Żołnierzy Wyklętych. – mówił podczas otwarcia burmistrz Jarosław Litwin. - Szczególnie chciałbym powitać rodzinę rotmistrza Skorba, która bez wahania zgodziła się, by nasz bieg nosił imię ich wspaniałego przodka. Dziś pewnie jeszcze usłyszymy trochę informacji o życiorysie rotmistrza, którego jak się okazuje pamięta wielu mieszkańców, co wiem z rozmów i wspomnień np. o pracy w młynie w Nowej Wsi Lęborskiej. To duża wartość, że możemy w ten sposób przypomnieć i upamiętnić naszego lokalnego bohatera.

Na mecie dla młodszych uczestników biegu czekały pamiątkowe torby ufundowane przez firmę Vestra ze słodkościami, dorośli otrzymali pamiątkowe medale wręczane m.in. przez syna rotmistrza Tomasza Skorba. Nie zabrakło smacznej grochówki. Trasę pomogli zabezpieczyć strażacy z Ochotniczej Straży Pożarnej w Lęborku.

Organizatorami biegu był Urząd Miejski i Centrum Sportu i Rekreacji.

Kim był Jan Skorb

Jan Skorb (pseudonimy konspiracyjne Boryna, Przesieka, Puszkarow, Puszczyk), urodził się 6 grudnia 1910 r. we wsi Rynkowce (powiat Szczuczyn Nowogródzki) w rodzinie chłopskiej jako syn Marcina i Michaliny z domu Powajbo.

W latach 1927 – 1933 uczył się w Seminarium Nauczycielskim w Szczuczynie. Następnie był słuchaczem Szkoły Podchorążych Rezerwy Kawalerii w Grudziądzu (18.09.1933 – 15.07.1934). Po jej ukończeniu otrzymał przydział do 23 Pułku Ułanów a w 1936 r. został podporucznikiem rezerwy. Po odbyciu służby wojskowej do sierpnia 1939 r. pracował jako nauczyciel w szkole powszechnej, najpierw w Nowym Dworze, a potem w Dudkach w powiecie szczuczyńskim.

W kampanii wrześniowej 1939 r. dowodził plutonem ciężkich karabinów maszynowych 23 Pułku Ułanów, który wchodził w skład Wileńskiej Brygady Kawalerii i został awansowany do stopnia porucznika. W okolicach Tomaszowa Lubelskiego dostał się do niewoli radzieckiej, z której zbiegł. W konspiracji działał już od jesieni 1939 r. Dowodził trzydziestoosobowym oddziałem partyzanckim w Puszczy Grodzieńskiej i lasach szczuczyńskich, potem konspiracyjną kompanią w Obwodzie Związku Walki Zbrojnej – Armii Krajowej Szczuczyn.

Według relacji Zbigniewa Koźlińskiego w grudniu 1941 r., na polecenie kpt. Gardy „Starego”, z okolic Szczuczyna udał się z trzyosobową grupą (w tym Koźliński), którą dowodził, w rejon Katynia. Podając się za pastuchów, bądź handlarzy bydłem uzyskali od władz niemieckich delegacje na dowiezienie bydła dla żołnierzy niemieckich na froncie wschodnim. Dotarli w rejon Katynia i zebrali informacje świadczące o dokonaniu zbrodni katyńskiej przez NKWD. Po powrocie przekazał kpt. Gardzie raport z tej misji.

Od maja do czerwca 1942 r. był dowódcą rejonu o kryptonimie „Moczary” w obwodzie szczuczyńskim i oddziału partyzanckiego AK, pierwszego na terenie Okręgu AK Nowogródek. Początkowo oddział liczył 18 ludzi i prowadził działania na niewielką skalę. Wkrótce rozrósł się do 120 żołnierzy. W 1943 r. Jan Skorb przeszedł do Komendy Okręgu AK i od stycznia 1944 r. był adiutantem komendanta Okręgu Nowogródek ppłk. Janusza Prawdzic – Szlaskiego. Brał udział w akcji „Burza”. Po jej zakończeniu wrócił na teren obwodu Szczuczyn, gdzie od nowa podjął pracę konspiracyjną. Przez komendanta Okręgu ppłk. Jana Kalenkiewicza został mianowany inspektorem zgrupowania „Zachód”. Od 28 stycznia do marca lub maja 1945 r. był komendantem Okręgu AK Nowogródek. Następnie pod fałszywym nazwiskiem ewakuował się do Polski. Awansowany został do stopnia rotmistrza ze starszeństwem z dnia 1 czerwca 1945 r.

Prowadził gospodarstwo rolne w dzielnicy Torunia Stawki. W 1950 r. został aresztowany przez Urząd Bezpieczeństwa, ale został zwolniony z braku dowodów winy. Aby uniknąć dalszych represji w 1951 r. przeniósł się do Żukczyna na Ziemiach Zachodnich, gdzie pracował jako pomocnik młynarza. W 1962 r. uzyskał tytuł mistrza młynarskiego. Następnie został kierownikiem młyna w Nowej Wsi (powiat lęborski), gdzie zakupił gospodarstwo rolne dla najmłodszego syna Tomasza. Od 1956 r. brał udział w pracach środowiska byłych żołnierzy AK z Nowogródczyzny.

Jan Skorb zmarł 2 grudnia 1988 r. w Bydgoszczy. Spoczął na cmentarzu w Lęborku.

Został odznaczony m.in. Krzyżem Virtuti Militari 5 klasy, Złotym Krzyżem Zasługi z Mieczami (1944 r.) i Krzyżem Walecznych (1945 r.).

W artykule zostały wykorzystane informacje z biogramu Jana Skorba, opracowanego przez Grzegorza Mazura i zamieszczonego w Polskim Słowniku Biograficznym.